اما از بین موارد ذکر شده میتوان چند مورد را در پیشرفت این عرصه موثر تر دانست و خصوصا پروژه های متن باز موجب افزایش سرعت پیشرفت این عرصه شده اند. اما در سالهای گذشته میتوان شرکت DJI را به عنوان یکی از تاثیر گذارترین شرکت ها و موفق ترین آنها دانست که در مدت زمان محدود توانسته بازار فروش بسیاری را بدست آورد و همچنین در کشور عزیزمان ایران نیز این امر صادق بوده و طی سال گذشته بیشترین پیشرفت را داشته است. اما این شرکت پس از 5 سال کار جدی توانست به این توانایی برسد و بازار فروش بسیار خوبی را بدست آورد اما همانطور که پیش بینی میشد مدت زمان زیادی طول نکشید تا یک رقیب بسیار جدی برای آن پیدا شود. این شرکت که از جمله شرکت هایی ست که پیش از این به ساخت سامانه های نظامی مشغول بوده است ZeroUAV نام دارد و توانسته است محصولی با کیفیت مشابه و قابلیت های بیشتر و از همه مهمتر قیمت ارزانتر از رقیب خود ارائه داده و از رقیب خود پیشی بگیرد و خود را به عنوان برترین تولید کننده سامانه های مولتی روتور ها جهت امور تفریحی و تحقیقاتی به اثبات برساند. اما همچنان این رقابت بین شرکت ها ی مختلف موجود هست و همواره این رقابت موجود خواهد بود. در اینجا به بررسی دو محصول از این دو شرکت میپردازیم:
در ابتدا میتوان به امکانات هر کدام از آنها با توجه به قیمت آنها پرداخت:
در اینجا نیز میتوان به درون هر یک از این دو محصول قدرتمند نگاهی انداخت
در ابتدا به سراغ پردازنده ی مرکزی هر دو میرویم، همانطور که دیده میشود هر دوی آنها از پردازنده هایی با معماری ARM ساخت شرکت اتمل بهره میبرند. که در محصول شرکت DJI به دلیل مسائل امنیتی مارکینگ این پردازنده را از بین برده اند! اما یکی تفاوت های این دو محصول همین پردانده ی اصلی آنهاست که در محصول شرکت DJI حدس زده شده است که این پردازنده دارای 96MHz کلاک داخلی است و این در حالی است که محصول شرکت ZeroUAV از پردازنده ای قوی تر بهره میبرد که دارای 180MHz کلاک است! اما از جمله مزایا و نکات قابل توجه دیگر در ZeroUAV استفاده از یک FPGA در کنار پردازنده اصلی است همانطور که میدانیم این قطعات از سرعت و دقت فوق العاده ای بهره می برند ، حدس زده میشود که این قطعه وظیفه تولید و خواندن پالس های گیرنده و موتورها را بر عهده دارد. که این موجب افزایش سرعت حلقه کنترلی پردازنده ی مرکزی میشود.
حال به سراغ بخش دیگری از این دو محصول میرویم که بعد از پردازنده اصلی مهمترین بخش محسوب میشود که د ر این قسمت سنسورها قرار دارند در این قسمت متاسفانه به دلیل عدم امکان دسترسی به بخش داخلی IMU شرکت DJI امکان بررسی آن را نداریم اما میتوان نگاهی به رقیب آن کرد ، البته پیش بینی میشود که تفاوت عمده ای در بخش نباشد!
خب همانطور که در عکس دیده میشود این بخش بسیار حساس دارای یک فوم به عنوان دمپر است و تمامی بخش داخلی پوسته توسط یک لایه ی فلزی پوشیده شده است و از ورود نویز های محیطی جلوگیری میکند. اما اگر نگاهی به سنسورهای آن کنیم متوجه وجود 3 سنسور جایروسکوپ تک محوره ADXRS620 میشویم که ساخت شرکت آنالوگ دیوایس بوده و از دقیق ترین سنسورهای موجود می باشد و پس از آن میتوان به سنسور شتاب سنج سه محوره ADXL203 اشاره کرد که آن هم ساخت شرکت آنالوگ دیوایس می باشد و تنها سنسور باقی مانده بارومتر استفاده شده است که مدل آن MPXH6115A می باشد که جهت جلوگیری از ورود اغتشاشات تولید شده از جانب ملخ ها در داخل IMU قرار گرفته است و در نهایت خروجی سنسور ها به یک مبدل آنالوگ به دیجیتال رفته تا تغییرات ولتاژ را به صورت SPI منتقل کند.
حال به آخرین بخش این دو محصول میرسیم که همان GPSو قطب نما است. در این بخش این دو محصول بسیار شبیه به همدیگر بوده اما بازدهی گزارش شده از سوی مصرف کنندگان عملکرد بهتری از سوی محصول شرکت ZeroUAV را نشان میدهد . که به نظر میرسد به دلیل شیلد بسیار خووبی است که این ماژول را در بر گرفته است اما به نظر هر دو دارای سنسور یکسان ublox-neo6 می باشند. اما یک سنسور دیگر هم که همان قطب نما می باشد همان قطب نما های معمولی I2C با مدل HMC5883L میباشد که در عکس مشخص شده است اما در اینجا شرکت DJI از یک پردازنده ی دیگر که مشابه کنترلر اصلی خودش است بهره میبرد که جهت ارتباط هرچه بهتر با ماژول GPS تعبیه شده است.
در پایان نیز نگاهی به درون ماژول Wi-Fi مورد استفاده در محصول ZeroUAV می اندازیم